- qarınqulu
- obur, pis boğaz
Azərbaycan-Türkiyə lüğət. 2009.
Azərbaycan-Türkiyə lüğət. 2009.
qarınqulu — sif. və is. Qarnına qul olan, qarnına həddindən artıq qulluq edən, çoxyeyən; doymaz, yeyimcil. Qarınqulu adam. – Qarınqulu yeməkdə qoçaq olar, köməkdə naçaq. (Ata. sözü). Var idi bir qarınqulu abid. S. Ə. Ş.. Bu oğlanın yaman qarınqulu olduğunu… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əbdülbətn — ə. qarınqulu … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
aznour — (Kəlbəcər) qarınqulu. – Möysün çox aznour adamdı, heç nəynən doymur … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
boğazçıl — (Basarkeçər) qarınqulu. – Boğazçıl boğazın otaran adamdı, harda yeməx’ var, özün verər ora … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dəmbələqarın — (Cəlilabad) qarınqulu … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
gödəlbə — (Bakı, Salyan, Yardımlı) 1. çoxyeyən, qarınqulu (Bakı) 2. tamahkar (Salyan). – Nurılla yaman gödəlbə adamdı (Salyan); – Bı uşağ çox gödəllədi (Yardımlı) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
güdənxur — (Xaçmaz, Quba) qarınqulu, acgöz … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
xillix’ — (Zəngibasar) qarınqulu. – Bu xilliyin qarnını mən doydıra bilmərəm … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qarınxur — (Quba) çoxyeyən, qarınqulu. – Mən bu:şağ kimi qarınxur uşağ görməmişəm! … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qarınpa — (Cəlilabad, Lənkəran, Yardımlı) çoxyeyən, qarınqulu. – Mən Bayram təki qarınpa uşağ görməmişəm, indi yiyib, ginə yimək isdiyir (Lənkəran) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qarnel — (Şərur, Şuşa) çoxyeyən, qarınqulu. – Qarnel adamdı, daşdan yumşax nə versəη, ötürəjəx’ içəri (Şuşa) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti